Sweter z pomponami i rzecz o lumpeksach.

Witam wszystkich czytelników!

Ostatnio przeglądając różne blogi natrafiłam na taki, gdzie dziewczyna pokazywała, jakie świetnie rzeczy kupiła w lumpeksie... Tak właśnie w lumpeksie. Sama od czasu do czasu chodzę w takie miejsca, bo można znaleźć tam wiele ciekawych i oryginalnych rzeczy. Ostatnio nawet sama kilka rzeczy znalazłam, moja ulubiona to bluzka z Atmosphere, jest tak świetna, że ubieram ją prawie na każdą okazję. Tak mam, że jeżeli coś mi się spodoba, to szukam powodu,by to ubrać ;) Kiedyś miałam taki szał na punkcie mojego białego płaszcza z Zary (Basic) i szczerze mówiąc to gdy myślę o zimie, to wiem, że mania wróci. W młodych latach nie przepadałam za sklepami tego typu, a szkoda, bo zamiast jednej bluzki za 7 dych,która po kilku razach się sprała, miałabym chyba z 70 lepszych bluzek... Po prostu nie mogłam się w takich sklepach odnaleźć, dużo szmat leżało to tu to tam, albo ściśnięte na wieszakach, a wchodząc z nastawieniem, że i tak nic tam nie kupię, nie chciało mi się tego wszystkiego przeglądać. Poza tym miałam chyba takie uprzedzenie, jak z resztą większość ludzi, że to używane, nie wiadomo od kogo itd.

Czy ktoś się w ogóle zastanawiał nad tym, że przecież w normalnych sklepach te rzeczy też nie są całkiem nowe... Dlaczego? Pracując w sklepie odzieżowo-obuwniczym, widziałam różnych klientów i różne sytuacje. Dziewczyny ze sporą ilością podkładu mierzyły białe bluzki potem ten podkład zostawał na tej bluzce, sklep był duży nie dało się ogarnąć wszystkich, jeżeli ekspedientki były dwie, a klientów np.20. Takie, rzeczy w sieciówkach się zdarzają niestety, a wystarczy, że taka klientka po prostu odłoży ładnie poskładany ciuch na miejsce i nie wzbudza podejrzeń. Zdarzało się, że ludzie mierzyli buty bez skarpet, albo robili zwroty rzeczy, które już nosili, bo mają prawo do zwrotu bez powodu w ciągu kilki najbliższych dni... Więc czy te rzeczy rzeczywiście są nowe i nieużywane?

Idąc do lumpeksu, masz pewność i świadomość, że te rzeczy są używane. Poza tym nowe rzeczy z sieciówek często pochodzą z importu, wyobraźcie sobie rzeczy, które płyną statkiem (wilgoć), poza tym jest w nich większe stężenie chemikaliów, były już afery na temat szkodliwej odzieży...Takie rzeczy mogą się oczywiście przydarzyć i z rzeczami z lumpa. Tylko te rzeczy były już kilkukrotnie prane, a i my przynosząc je do domu wrzucamy do pralki przed użyciem.

 Można o tym długo dyskutować, co jest lepsze, każdy jednak postąpi według własnych potrzeb. Dla mnie ogromnym plusem jest cena. Za różową bluzeczkę Atmosphere dałam 1 zł, a w sklepie musiałabym dać chyba z 40...

 To właśnie moja zdobycz za 1 zł, jest świetna w noszeniu ;)

Jeżeli czytasz dalej i cię nie zanudziłam, spójrz, co ostatnio wyczarowałam. Przeglądając blogi znalazłam właśnie sweter z pomponami, już wcześniej podobny widziałam chyba w "New Girl" (serialu za którym przepadam, ale ostatnio nie mam czasu oglądać). Tak więc, miałam niezagospodarowany sweterek do przerobienia/oddania, postanowiłam, że spróbuję go przerobić. Nie jest doskonały, ale jest mój. Potrzebne mi były tylko nożyczki,igła, nitka i szydełko. Umiejętność szycia na szydełku wyrobiłam sobie w gimnazjum,więc pewne podstawy znam, nie jest to trudne i chyba następny wpis będzie o tym, jak zacząć szydełkować - sama zbyt wiele nie umiem, ale może się podszkolę, bo kupiłam, jeszcze w ciąży, włóczkę z nadzieją, że zrobię kocyk mojej Oli, ale wszyscy mówili, że po co, dlaczego, jest tyle ładnych rzeczy w sklepach i jakoś się zniechęciłam... Włóczka jest w kolorze pięknego turkusu, a że moja Olcia ze swoją letnią opalenizną komponuje się z tym kolorem, więc może zrobię jej właśnie z tego sukienkę, którą od tak dawna zamierzam zrobić, byłoby całkiem fajnie. Mam w domu nawet taką starą książkę o robieniu na drutach i szydełkowaniu - moda dziecięca ;)

Bardzo fajna książka, nawet dla tych początkujących, bo wszystko jest jasno wytłumaczone. Więc jeśli zamierzasz uczyć się szydełkować bądź robić na drutach, polecam ci tę książkę. Sama zamierzam z niej teraz korzystać.

Najpierw rozprułam górę swetra (swoją drogą dziwne, że taki obszerny sweter ma takie małe wejście na głowę...). Z pozostałej włóczki zrobiłam pompony, po prostu zawijając włóczkę w małe kulki i związując na końcu. przyszyłam do swetra. Rozprutą górę wykończyłam szydełkiem. Rękawy tylko podwinęłam, bo nie było sensu ich rozpruwać. Jedynie co, to między pomponami dodałam łańcuszki z włóczki dla ozdoby.

Starałam się, żeby osoby, które nie potrafią szydełkować miały jakiś wzór. Nie wiem, czy będzie dobrze to widać, więc wytłumaczę , o co chodzi. Robimy supełek z oczkiem, wkładamy szydełko w oczko i przekładamy przez nie haczykiem szydełka włóczkę tworząc w ten sposób kolejne oczko i tak dalej i dalej i dalej, aż powstanie łańcuszek. To jest podstawa szydełkowania.

 Sweter przed metamorfozą.

 

 I po metamorfozie

 Pomponiki z bliska

Dziękuję wytrwałym za przeczytanie, dobrej zabawy (zwłaszcza, że sweter nie zajmuje dużo czasu).